In Engeland staan bijltjesdagen voor mislukte politici op het programma. Potentiële slachtoffers: Nigel Farage en Boris Johnson, de Brexit aanvoerders. Verder Labour leider Jeremy Corbyn, die halfslachtig pro-EU was en premier David Cameron die pas in zijn nadagen ontdekte dat hij ‘Europeaan’ was. Veel inwoners van Engeland zullen zich bedrogen voelen als ze merken dat prijzen stijgen, bedrijven vertrekken, recessie loert, pensioenen door kapitaalvernietiging naar beneden gaan. Engeland houdt, in tegenstelling tot Schotland dat lid van de EU blijft, alleen toegang tot de gemeenschappelijke markt als voor 80% EU-wetten zonder inspraak worden gevolgd, vergelijk Noorwegen en Zwitserland. Waarschuwing voor naïevelingen elders.
Niet alles draait om geld.
De engelsen hebben hun vrijheid, hebben een spaak in de wielen van de megalomane EU-bestuurders gestoken en kunnen snelle en voordelige handelscontracten met de halve wereld sluiten. Ze hebben nu een niche van waaruit ze betere en snellere condities kunnen geven dan de logge en failliete EU.
De Schotten en de EU tonen zich uiterst onbetrouwbaar: toen twee jaar geleden de schotten een (mislukt) referendum hielden over uittreding uit de EU, werden ze door de EU gewaarschuwd dat uittreding uit de EU ook onherstelbaar tot het einde van het schotse lidmaatschap van deze organisatie zou leiden…
Los van het EU-juk zou het VK best wel eens tot een Singapore van Europa kunnen gaan worden. Het grootste gevaar zijn natuurlijk de rancuneuze EU-leiders, die afvalligen willen afstraffen om herhaling te voorkomen.
Onbegrijpelijk dat het remain-kamp blijft schermen met doemscenarios. De neergang in Pound Sterling en beurzen zijn beperkt gebleven en de beurzen zijn alweer aan het stijgen.
Schots referendum was natuurlijk uit de VK, niet uit de EU.
Ik zou zeggen Henk dream on!
Dank je, Grimbert. Zo hebben we allemaal onze dagdromen, ik van een succesvol Engeland, en jij dat het ooit nog wat wordt met de EU.
Toch lijkt het eerste me realistischer dan het tweede !