Palmyra de stad met Romeinse tempels en herinneringen die teruggaan naar koning Salomo en Alexander de Grote is gisteren heroverd door de Syrische troepen van president Assad. De stad is werelderfgoed maar door de barbaren van Isis zijn grote vernielingen aangericht. De schade is nog niet te overzien. Het lijkt een kwestie van beperkte tijd dat het monstrueuze Isis kalifaat ineenstort. De overmacht aan bombardementen vooral van de Russen is te groot. De vredesbesprekingen over Syrië lopen in Geneve, maar welk regime er op den duur zal komen weet niemand. Voorlopig blijft dictator Assad een niet weg te denken factor.
In het midden Oosten zijn blijkbaar dictators nodig om de bevolking rustig te houden. Twee van hen, Sadam en Khadaffi, zijn door de Amerikanen opgeruimd met desastreuze gevolgen. Hoewel een ezel zich niet driemaal aan dezelfde steen stoot, begon men vrolijk ook de derde grote dictator, Assad, weg te jagen. Assad regeerde met harde hand, maar daardoor leefde wel verschillende bevolkingssgroepen en religies in relatieve vrede met elkaar. Geneeskundige zorg en onderwijs voor het volk waren relatief goed, net als bij Khadaffi.
Door de acties om Assad weg te krijgen sloeg wederom de vlam in de pan, met wederom verschrikkelijke gevolgen.
Putin heeft gelukkig voorlopig orde op zaken gesteld, en Assad weer wat sterker in het zadel gezet. Laten we hopen dat het rustiger wordt.
Als dat het geval is, zal waarschijnlijk ook de stroom vluchtelingen kunnen verminderen.
Wat hebben de europese en amerikaanse politici een vreselijke chaos aangericht. Hun bedoelingen waren misschien goed (zij het zeker niet gespeend van eigenbelang),maar tegelijk zo verschrikkelijk naief dat het tot vele duizenden doden en onbeschrijflijke ellende heeft geleid.
Het is inderdaad onbegrijpelijk wat het Westen drijft om dictators in het Midden Oosten weg te jagen zonder deugdelijk plan om chaos te voorkomen