Brexit activisme en verwante bewegingen doen mij denken aan Emile Durkheim, de eerste socioloog in de wereld. Durkheim stelt in zijn anomietheorie dat de sociale structuur van de maatschappij afwijkend gedrag in de hand werkt als het doelen definieert zonder dat de middelen om dat te bereiken toereikend zijn. Dus sommigen willen de EU, maar de middelen die daarvoor gegeven worden zijn niet toereikend. Anderen willen van de EU af, maar ook daar ontbreken de middelen voor. Voor beide groepen aanhangers geldt nu mechanische solidariteit, die berust op groepsschijngelijkheid. We moeten naar organische solidariteit die rekening houdt met sociale differentiatie