Een citaat van Seneca zegt: ‘wanneer je verstandig bent, vermeng je het ene ding met het andere, hoop niet zonder twijfel en twijfel niet zonder hoop.’ Ik zou graag een fijne oude dag hebben maar ik zie aan anderen hoe moeilijk dat is, zeker als het lichaam en/of de geest het gedeeltelijk begeeft. Mijn twijfel of ik gemoedsrust ooit zal bereiken zit in de wetenschap dat ik daar niet alleen over ga maar dat mijn lot ook afhangt van anderen. Dat laatste is juist een factor die stimuleert je best te doen, maar of dat helpt weet je nooit zeker.