Een vriend wees mij op politiek filosoof Hannah Arendt (1906-1975), die in haar verslag over het Eichmann proces stelde: ‘een bureaucraat die zijn taken zonder nadenken uitvoert is wel degelijk verantwoordelijk’. In ‘The Origin of Totalitarianism’ betoogt ze: Nazisme en Stalinisme zijn twee loten van dezelfde stam. Hegel levert daarvoor ook voldoende stof tot nadenken. In navolging van Aristoteles beschrijft ze in ‘The Human Condition‘ het goede leven als een combinatie van arbeid (voorzien in dagelijks onderhoud), werk (produceren van goederen) en handelen (in de gemeenschap). Ze waarschuwt tegen een maatschappij waar consumeren en produceren een doel op zichzelf wordt.