In de grote zaal van het schitterende landgoed zaten honderd ‘oud geld’ mensen. Heren in grijs met das en dames met japonnen, die in kringen van Wassenaar, Laren en Aerdenhout als chique doch tijdloos gelden. De kinderen waren erg verdrietig over de plotselinge dood van hun vader nadat hun moeder vijf maanden daarvoor al was overleden. ‘Vrinden’ voerden het woord. Karel had ‘een Gooise bal’ geleken maar was in feite een gouden mens, hij had dapper alle tegenslagen na zijn ontslag verwerkt, was zelfs parkeerwachter geworden. De enige miljardaire werd bedankt voor de vakantie in Zuid-Afrika die zij had betaald.