Auteur: grimbertrost

‘De jaloezie van vrienden richt mij te gronde, niet de haat van vijanden’. zei Schrijver Friedrich von Schiller. En inderdaad jaloezie van je naasten en zeker van je geliefde is lastig. Het kan positief zijn, blijk van liefde, maar ook destructief. Iedereen heeft er last van, want jaloezie is hecht verknoopt met houden van, angst om dat te verliezen. ‘Nieuwsgierigheid is de dochter der jaloezie’ weten we van toneelschrijver Molière. Zucht naar de waarheid kan leiden tot juiste waarnemingen maar ook tot onjuiste. Ik denk op dit moment vooral aan Remco Campert die stelde: ‘zonder jaloezie geen poëzie’. Mooi toch?

‘Er is niets meer zeker dan onzekerheid’, zei de Franse filosoof Pierre Charron ooit. Roddelen is ‘kwaadspreken, wat een vorm is van zelfwantrouwen en een gevolg van innerlijke onzekerheid. Door de fouten van anderen te laken, zoekt men de afwezigheid ervan bij zichzelf te bevestigen.’ Dat laatste is een citaat van Godfried Bomans. Ik vind het vreselijk als mensen onder roddel  en kwaadsprekerij lijden. Temeer als mensen daar onzeker van worden. Ik  zou ze willen toeroepen trek er je niets van aan, het is alleen de onzekerheid van critici. Sterker beschouw het als compliment dat men jaloers op je is.

‘Het leven is absurd’, zei verongelukt schrijver en filosoof Albert Camus, ‘omdat we nooit de zin ervan zullen achterhalen’. ‘Het universum is redeloos en beantwoordt onze levensvragen slechts met een eeuwig zwijgen.’ Hij voegde toe: ‘de mens is het enige levende wezen dat zich bewust is dat het sterven moet’. Ik denk aan al die mensen die bang zijn voor de dood. Dat moet de reden zijn dat religies zijn uitgevonden, want als er geen hiernamaals is, waar je beloond of bestraft kunt worden voor je daden, wat we gevoegelijk mogen aannemen, is het nog absurder. Pluk dus de dag.